Hello Bali!
Blijf op de hoogte en volg Lisa
29 Oktober 2012 | Indonesië, Klungkung
Lieve allemaal,
Daar is ie dan, mijn eerste verslag vanuit Bali. Ja, waar zal ik is beginnen.. Schiphol dan maar! Ondanks dat het meeviel met de zenuwen was het afscheid nemen toch niet leuk. Maargoed dat is het nooit denk ik dan maar. Ik liep dan ook vrij doelloos rond achter de douane. Aangezien ik bij gate E24 moest zijn besloot ik maar alvast te gaan lopen. Onderweg nog wat gedronken en daar op Rani gewacht. Die heeft mij netjes naar de gate gebracht! Eenmaal in het vliegtuig kwam toch wel het besef moment dat ik nu echt weg ging. Veel lieve brieven gelezen en zelfs nog wat cadeautjes gekregen. De reis zelf was prima, had gedacht heel veel series en films te gaan kijken maar dat viel mee. Oh voor wie van plan was naar de film: 'Alleen maar nette mensen' te gaan, niet doen. Het is echt een stomme film, snap ook niet dat ik hem heb afgekeken. Verder was het eten prima, heb weinig geslapen want kon niet echt een goede zit/slaap positie vinden. Dat zal me buurvrouw ook wel gemerkt hebben want ik veranderde per 5 minuten van stand. De volgende dag veilig aangekomen in Singapore, waar ik mijn horloge 6 uur later heb kunnen zetten. Zo was het al in één keer 3uur smiddags. Eenmaal op singapore kon ik meteen weer boarden voor de vlucht naar Bali. Wauw de mensen daar zouden allemaal in de clip van gangnamstyle kunnen. Wie dit niet kent, google het. Verder was iedereen erg vriendelijk, er werden zelfs snoepjes uitgedeeld. Toen naar Bali gevlogen, langs de visum controle, bagage gepakt en richting de uitgang. Ohja! Hilarisch, ik liep de bocht om en toen begonnen er 15 indonesische mensen uitbundig naar me te zwaaien. Die zitten dus allemaal achter een loket om geld te wisselen. Nu riep ik al snel dat ik al geld had maar het was echt een heel grappig beeld. Eenmaal buiten gekomen zag ik denk ik wel 100 bordjes met namen erop. Gelukkig zag ik die van mij al snel staan. Het was een man van rond de 40 die mij ophaalde en erg vriendelijk. Hij vertelde dat we nog een andere vrijwilliger op moesten halen in Kuta. Mijn eerste indruk was: WARM! Maar echt niet normaal. Ik ga niet klagen maar het was even omschakelen. Toen we eenmaal bij het hotel waren zag ik een jongen en een meisje zitten. Ze stapten bij ons in en ik vroeg in het engels waar ze vandaag kwamen, waarop zij zeggen: Belgium. En voordat ik het wist gooide ik er met vlaams accent en al uit: Nederlandse belgen?? En ja hoor, ze komen uit Antwerpen. Dus hartstikkele gezellig gepraat en zij zitten nog voor 5 weken hier in het huis. Ze zijn trouwens erg te spreken over mijn accent.
Toen zijn we naar de accomodatie gereden. De vrijwilligershuisjes en de scholen bevinden zich op één terein. Wat wordt afgesloten met een hek, het is hier dus vrij veilig. Op ons stond Nikki te wachten. Een meisje dat uit Engeland komt en hier bij het project werkt. Zij liet mij mijn kamer zien. Ik verblijf in het linkerhuisje samen met een meisje uit zwitserland. Alleen zij was er toen niet. Laten we zeggen het is geen luxe villa, het was eventjes slikken. Vooral bij de badkamer, de wasbak is errug vies. En verder lopen er een soort van salamanders over de muur, maar die zijn niet zo eng. Me kamer is fijn, best ruim een goed bed en een clamboe. En nog een kastje voor mijn spullen. Ohja en vleermuizen, ook al gespot. Wel buiten gelukkig. In het ander huisje, waar mn belgische buren zitten is er een zithoek. En een koelkast, schoonwater etc. Maargoed de eerste nacht sliep ik dus alleen in dat huisje. Vond het niet heel erg maar ook niet bepaald gezellig. Al met al het was toch wel even wennen en anders dan ik had verwacht. Toen ging ik bijn backpack uitpakken, ik de hoes open doen en toen zag ik tot mijn verbazing een slot erop zitten. Huh dacht ik nog, hebben ze dat erop gezet? en waar is de sleutel dan? In de hoes zat een klein gaatje, dat gaatje heb ik maar groter gemaakt en toen zag ik tot mijn schrik een gele backpack. KAK KAK KAK, ik heb de verkeerde backpack van het vliegveld meegenomen!!! Ik naar Nikki gelopen die stond nog buiten, nou ik kwam niet eens uit mijn woorden, begon meteen te huilen. Ik was er even helemaal klaar mee. Gelukkig reageerde ze heel lief en heeft ze meteen denpasar airpoirt gebeld. Die waren natuurlijk dicht dus we zouden het de volgende dag oplossen. Hoe kwam het nou, om mijn backpack zat een hoes van seal2go. En eenmaal op denpasar zag ik die hoes, met een kaartje van amsterdam en heb toen direct gedacht die is van mij. Wat nu dus blijkt is dat er nog een Nederlands meisje is met dezelfde backpack hoes. Super stom maargoed niks aan te doen. Dat ik super slecht heb geslapen was dan ook niet heel verrassend. Gelukkig lig ik onder een clamoe dus dat is fijn. Alleen achter mijn slaapkamer woont een gezin. Met een hond. En een huilend kind. En dat al om 5 uur ´s ochtends... Dus uiteindelijk ben ik als een diva in slaap gevallen met oogmasker en oordoppen. Nikki zou ons om 10u ophalen om de omgeving te laten zien. Op de een of andere manier kan ik mijn blackberry niet op de bali tijd krijgen. Dus ik dacht oke 6 uur verschil dan zet ik me wekker niet om 9uur maar om 3uur. Ja je voelt ´m aankomen, ik 9uur me bed uit was iedereen al klaar om te gaan. Hallo wintertijd Lies! Nu was het geen ramp zij gingen eten halen en ik kon nog even gaan douchen. Gelukkig zijn me belgische buuffies heel aardig. Ze heten trouwens Jeroen&Vicky. En van hun mocht ik dus alles lenen. Gelukkig had ik wel ondergoed in mn handbagage gedaan dus dat scheelde. De koude douche was HEERLIJK, nja douche. Er is een kraan met een grote bak eronder, daar houd ik een soort van steelplan onder en die gooi ik over mij heen. Het was de eerste 3 keer even happen naar adem maar daarna was het echt goed te doen. Je wil ook niet anders want het was al 30 graden. Een ander meisje kwam eerder terug om mijn eten te brengen. Het was nasi en zat in een papiertje. 's Avonds had ik dit heel lekker gevonden maar als ontbijt kreeg ik dit echt niet weg. Ik heb 5 happen genomen en de rest in de koelkast gezet. Even later kwam Nikki binnen en ik ben met haar naar het vliegveld gegaan. Ik die backpack op mijn rug en achterop bij Nikki op de scooter. Nu ben ik al niet zo'n fan van scooters maar oke. Daar zat ik dan met een mega backpack op mijn rug, achterop bij iemand met de helft van mijn gewicht en een scooter die 80km per uur gaat en gerust tussen 2 auto's in gaat inhalen. De gene die mij een beetje kennen weten dat ik dan alle kleuren in mijn broek schijt. Dat deed ik dan ook de eerste 5 minuten maar daarna dacht ik, niet druk maken geniet maar gewoon van de rit. En dat heb ik zeker gedaan, wauw we waren 1uur onderweg en ik heb zulke mooie dingen gezien. Zoals oma Duut zou zeggen 'Ik heb genoten'. Ohja om het nog spectaculairder te maken, we reden weg bij een stoplicht en ik dacht dat we over hobbels reden. Nee hoor, lekke band! Dus zij 'm stilgezet en is hem laten maken terwijl ik aan het wachten was. Nog even gepraat met 2 taxi chauffeurs. Eentje zei nog: You have indonesian skin? Ik dacht huh vind je me dun (hahahah) maar nee hij zag dus dat ik ook voor een deel indo ben. Eenmaal aangekomen op het vliegveld (inmiddels 39 graden) moest ik naar de security. Toen verder verwezen en eenmaal aangekomen bij een bureau zag ik mijn backpack al liggen. Echt een geluksmoment. Er moest het een en ander geregeld worden. Ik had nu ook het adres van het meisje die dus haar backpack mist. Maar goed nu hadden we dus 2 backpacks. Dat gaat niet op de scooter (thank god) dus we besloten dat ik met de taxi zou gaan. Nikki is meegelopen en had geregeld dat de taxi mij eerst naar het hotel zou brengen om de backpack af te geven en mij daarna naar het huis zou brengen in semerapura. Uiteindelijk duurde het taxi ritje anderhalf uur, en dat voor nog geen 25euro..
Ondertussen was ik bek af maar we zouden opgehaald worden door de vrijwilligers die in Ubud zitten. Een plaats hier 40min. vandaan met de scooter. Inmiddels is het meisje dat naast mij slaapt ook gearriveerd, erg aardig. In ieder geval, we werden opgehaald en ik zat nu bij een pools meisje achterop. Je zou het niet zeggen want ze is vrij getint. Heel leuk mee gepraat en ze vertelde dat zij ieder weekend op stap gaan. Ik zei al meteen dat ik dat ook graag wil dus wie weet ga ik volgend weekend met hun mee. Het vrijwilligershuis in Ubud is wel super mooi, en ook schoner dan hier. Het enige nadeel is dat je daar met 3/4 man op één kamer ligt. Er zitten daar 2 nederlandse jongens, een duits meisje en nog een aantal maar daar weet ik de afkomst niet van. Het was wel erg gezellig om met een grotere groep te zijn. Vervolgens kregen we informatie over het lesgeven. De school is open van maandag tm donderdag. Ik ga samen met de andere in ieder geval 's ochtends lesgeven en in de namiddag. Nikki en haar collega zorgen dat er een les klaar ligt. De lessen duren 1,5uur. Dat betekent dat ik per week 12 uur les geef (poehpoeh!). Daarnaast zullen we zelf ook indonesische les krijgen om zo ook een woordje indo te kunnen spreken. Het is hier nu 21:15 en we zijn net terug. Iemand van daar kon ons met de auto terug brengen. We hebben ook nog een lesje cultuur gehad van een man die daar woonde.
Oke dit heb ik gisteravond(zondag) geschreven maar kon door geen internetbereik mijn verhaal alsnog niet plaatsen. Dus nu is het inmiddels maandagavond 18:30 en nu is het wel gelukt! Als ik op de trap bij de school ga zitten dan kan ik het internet van de school gebruiken dus dat is fijn. Vandaag was mijn eerste werkdag. Ik begon vanochtend met lesgeven om 9.45uur. De lessen duren drie kwarier. Ik geef samen les met Petra, een meisje uit slowakije of slovenie. Hahah sorry maar ik kan het nooit goed verstaan. We doen samen een klas omdat haar leraar er altijd van door is en officieel worden vrijwilligers altijd bij een leraar geplaatst. Na de les hadden we een pauze en daarna kregen we een nieuwe klas. Een klas waar het niveau wat lager lag. Ik wilde het anders doen dan de vorige les want die was toch wel erg 'droog'. Ik stelde mij voor, liet foto's zien van thuis. Wat erg grappig is, als ik een foto van mijn huis in NL laat zien dan vallen al die monden echt open alsof ik in een vila woon. Ook doet de foto van tarrie het erg goed. Vervolgens deed ik een balspel. Als ik een bal gooide moesten ze de eerste letter van het alfabet zeggen en zo gingen we verder. Dit vonden ze echt heel erg leuk, daarna heb ik galgje met ze gedaan. Wat ze natuurlijk niet kennen dus dat moest ik eerst uitleggen, we call it hangman ;-). Petra is erg enthousiast over mij dus dat is leuk om te horen. Tegen iedereen zegt ze yeah she's a teacher, she's so good! We hebben trouwens twee werkboeken om uit te werken, ik zie het echt als uitdaging om de lessen zo aantrekkelijk mogelijk te maken en dat ze er echt plezier in hebben. Ze worden toch niet getoetst dus woordjes er in rammen is kansloos. Toen was ik klaar met de morningclass en ik zou om 14u opgehaald worden door Theresa, een andere vrijwilliger(duitsland) met wie ik de afternoonclass doe. Dit is een half uur met de scooter. Deze school is moslims, dat betekent hallo 35 graden en hallo lange broek en lang shirt. Helaas dat is niet anders, ik zal de cultuur moeten respecteren. De eerste 5 minuten wist ik echt niet waar ik beland was. Waar er les wordt gegeven, daar wonen de mensen ook. Echt een doolhof, waar je alle meisjes met hoofddoek ziet en de jongens lekker in hun zwembroek. Maargoed Theresa gaf de les en ik heb gekeken. Maar oh wat zijn deze kinderen lief. Ze kwamen zich allemaal voorstellen, gaven mij dan een hand en legde die op hun hoofd. Wat een goed teken is aangezien het hoofd hier heilig is, ik zal hun dan ook nooit over hun hoofd mogen aaien. Toen ik weg ging leken we wel beste vrienden, sommige gaven een box bestaande uit 5 bewegingen en andere gaven een knuffel. Echt super lief. Dus zo geef ik ma tm do zowel sochtends als in de namiddag les. Na de afternoonclass vroeg een ander duits meisje of ik morgen wat te doen had. Zij is ook vrijwilliger maar verblijft in Ubud en gaat helaas donderdag terug naar huis. Ze pikt me morgen om 12uur op, dan gaan we ergens heen(ik hoop het strand) en daarna gaan we naar de afternoonclass, zij geeft daar ook les.
Inmidels is het hier zo goed als donker en gaan we zo naar de nightmarket hier in semarapura. Ik ben erg benieuwd, ik hoop datik wat ga eten. Gisteren kwam ik niet verder dan een paar happen nasi in de ochtend en een iets te warme snicker in de avond.
Nou dit is 'm, ik hoop dat het een beetje leuk is om te lezen!
Dikke kus xxxxxxxxxxxx
Daar is ie dan, mijn eerste verslag vanuit Bali. Ja, waar zal ik is beginnen.. Schiphol dan maar! Ondanks dat het meeviel met de zenuwen was het afscheid nemen toch niet leuk. Maargoed dat is het nooit denk ik dan maar. Ik liep dan ook vrij doelloos rond achter de douane. Aangezien ik bij gate E24 moest zijn besloot ik maar alvast te gaan lopen. Onderweg nog wat gedronken en daar op Rani gewacht. Die heeft mij netjes naar de gate gebracht! Eenmaal in het vliegtuig kwam toch wel het besef moment dat ik nu echt weg ging. Veel lieve brieven gelezen en zelfs nog wat cadeautjes gekregen. De reis zelf was prima, had gedacht heel veel series en films te gaan kijken maar dat viel mee. Oh voor wie van plan was naar de film: 'Alleen maar nette mensen' te gaan, niet doen. Het is echt een stomme film, snap ook niet dat ik hem heb afgekeken. Verder was het eten prima, heb weinig geslapen want kon niet echt een goede zit/slaap positie vinden. Dat zal me buurvrouw ook wel gemerkt hebben want ik veranderde per 5 minuten van stand. De volgende dag veilig aangekomen in Singapore, waar ik mijn horloge 6 uur later heb kunnen zetten. Zo was het al in één keer 3uur smiddags. Eenmaal op singapore kon ik meteen weer boarden voor de vlucht naar Bali. Wauw de mensen daar zouden allemaal in de clip van gangnamstyle kunnen. Wie dit niet kent, google het. Verder was iedereen erg vriendelijk, er werden zelfs snoepjes uitgedeeld. Toen naar Bali gevlogen, langs de visum controle, bagage gepakt en richting de uitgang. Ohja! Hilarisch, ik liep de bocht om en toen begonnen er 15 indonesische mensen uitbundig naar me te zwaaien. Die zitten dus allemaal achter een loket om geld te wisselen. Nu riep ik al snel dat ik al geld had maar het was echt een heel grappig beeld. Eenmaal buiten gekomen zag ik denk ik wel 100 bordjes met namen erop. Gelukkig zag ik die van mij al snel staan. Het was een man van rond de 40 die mij ophaalde en erg vriendelijk. Hij vertelde dat we nog een andere vrijwilliger op moesten halen in Kuta. Mijn eerste indruk was: WARM! Maar echt niet normaal. Ik ga niet klagen maar het was even omschakelen. Toen we eenmaal bij het hotel waren zag ik een jongen en een meisje zitten. Ze stapten bij ons in en ik vroeg in het engels waar ze vandaag kwamen, waarop zij zeggen: Belgium. En voordat ik het wist gooide ik er met vlaams accent en al uit: Nederlandse belgen?? En ja hoor, ze komen uit Antwerpen. Dus hartstikkele gezellig gepraat en zij zitten nog voor 5 weken hier in het huis. Ze zijn trouwens erg te spreken over mijn accent.
Toen zijn we naar de accomodatie gereden. De vrijwilligershuisjes en de scholen bevinden zich op één terein. Wat wordt afgesloten met een hek, het is hier dus vrij veilig. Op ons stond Nikki te wachten. Een meisje dat uit Engeland komt en hier bij het project werkt. Zij liet mij mijn kamer zien. Ik verblijf in het linkerhuisje samen met een meisje uit zwitserland. Alleen zij was er toen niet. Laten we zeggen het is geen luxe villa, het was eventjes slikken. Vooral bij de badkamer, de wasbak is errug vies. En verder lopen er een soort van salamanders over de muur, maar die zijn niet zo eng. Me kamer is fijn, best ruim een goed bed en een clamboe. En nog een kastje voor mijn spullen. Ohja en vleermuizen, ook al gespot. Wel buiten gelukkig. In het ander huisje, waar mn belgische buren zitten is er een zithoek. En een koelkast, schoonwater etc. Maargoed de eerste nacht sliep ik dus alleen in dat huisje. Vond het niet heel erg maar ook niet bepaald gezellig. Al met al het was toch wel even wennen en anders dan ik had verwacht. Toen ging ik bijn backpack uitpakken, ik de hoes open doen en toen zag ik tot mijn verbazing een slot erop zitten. Huh dacht ik nog, hebben ze dat erop gezet? en waar is de sleutel dan? In de hoes zat een klein gaatje, dat gaatje heb ik maar groter gemaakt en toen zag ik tot mijn schrik een gele backpack. KAK KAK KAK, ik heb de verkeerde backpack van het vliegveld meegenomen!!! Ik naar Nikki gelopen die stond nog buiten, nou ik kwam niet eens uit mijn woorden, begon meteen te huilen. Ik was er even helemaal klaar mee. Gelukkig reageerde ze heel lief en heeft ze meteen denpasar airpoirt gebeld. Die waren natuurlijk dicht dus we zouden het de volgende dag oplossen. Hoe kwam het nou, om mijn backpack zat een hoes van seal2go. En eenmaal op denpasar zag ik die hoes, met een kaartje van amsterdam en heb toen direct gedacht die is van mij. Wat nu dus blijkt is dat er nog een Nederlands meisje is met dezelfde backpack hoes. Super stom maargoed niks aan te doen. Dat ik super slecht heb geslapen was dan ook niet heel verrassend. Gelukkig lig ik onder een clamoe dus dat is fijn. Alleen achter mijn slaapkamer woont een gezin. Met een hond. En een huilend kind. En dat al om 5 uur ´s ochtends... Dus uiteindelijk ben ik als een diva in slaap gevallen met oogmasker en oordoppen. Nikki zou ons om 10u ophalen om de omgeving te laten zien. Op de een of andere manier kan ik mijn blackberry niet op de bali tijd krijgen. Dus ik dacht oke 6 uur verschil dan zet ik me wekker niet om 9uur maar om 3uur. Ja je voelt ´m aankomen, ik 9uur me bed uit was iedereen al klaar om te gaan. Hallo wintertijd Lies! Nu was het geen ramp zij gingen eten halen en ik kon nog even gaan douchen. Gelukkig zijn me belgische buuffies heel aardig. Ze heten trouwens Jeroen&Vicky. En van hun mocht ik dus alles lenen. Gelukkig had ik wel ondergoed in mn handbagage gedaan dus dat scheelde. De koude douche was HEERLIJK, nja douche. Er is een kraan met een grote bak eronder, daar houd ik een soort van steelplan onder en die gooi ik over mij heen. Het was de eerste 3 keer even happen naar adem maar daarna was het echt goed te doen. Je wil ook niet anders want het was al 30 graden. Een ander meisje kwam eerder terug om mijn eten te brengen. Het was nasi en zat in een papiertje. 's Avonds had ik dit heel lekker gevonden maar als ontbijt kreeg ik dit echt niet weg. Ik heb 5 happen genomen en de rest in de koelkast gezet. Even later kwam Nikki binnen en ik ben met haar naar het vliegveld gegaan. Ik die backpack op mijn rug en achterop bij Nikki op de scooter. Nu ben ik al niet zo'n fan van scooters maar oke. Daar zat ik dan met een mega backpack op mijn rug, achterop bij iemand met de helft van mijn gewicht en een scooter die 80km per uur gaat en gerust tussen 2 auto's in gaat inhalen. De gene die mij een beetje kennen weten dat ik dan alle kleuren in mijn broek schijt. Dat deed ik dan ook de eerste 5 minuten maar daarna dacht ik, niet druk maken geniet maar gewoon van de rit. En dat heb ik zeker gedaan, wauw we waren 1uur onderweg en ik heb zulke mooie dingen gezien. Zoals oma Duut zou zeggen 'Ik heb genoten'. Ohja om het nog spectaculairder te maken, we reden weg bij een stoplicht en ik dacht dat we over hobbels reden. Nee hoor, lekke band! Dus zij 'm stilgezet en is hem laten maken terwijl ik aan het wachten was. Nog even gepraat met 2 taxi chauffeurs. Eentje zei nog: You have indonesian skin? Ik dacht huh vind je me dun (hahahah) maar nee hij zag dus dat ik ook voor een deel indo ben. Eenmaal aangekomen op het vliegveld (inmiddels 39 graden) moest ik naar de security. Toen verder verwezen en eenmaal aangekomen bij een bureau zag ik mijn backpack al liggen. Echt een geluksmoment. Er moest het een en ander geregeld worden. Ik had nu ook het adres van het meisje die dus haar backpack mist. Maar goed nu hadden we dus 2 backpacks. Dat gaat niet op de scooter (thank god) dus we besloten dat ik met de taxi zou gaan. Nikki is meegelopen en had geregeld dat de taxi mij eerst naar het hotel zou brengen om de backpack af te geven en mij daarna naar het huis zou brengen in semerapura. Uiteindelijk duurde het taxi ritje anderhalf uur, en dat voor nog geen 25euro..
Ondertussen was ik bek af maar we zouden opgehaald worden door de vrijwilligers die in Ubud zitten. Een plaats hier 40min. vandaan met de scooter. Inmiddels is het meisje dat naast mij slaapt ook gearriveerd, erg aardig. In ieder geval, we werden opgehaald en ik zat nu bij een pools meisje achterop. Je zou het niet zeggen want ze is vrij getint. Heel leuk mee gepraat en ze vertelde dat zij ieder weekend op stap gaan. Ik zei al meteen dat ik dat ook graag wil dus wie weet ga ik volgend weekend met hun mee. Het vrijwilligershuis in Ubud is wel super mooi, en ook schoner dan hier. Het enige nadeel is dat je daar met 3/4 man op één kamer ligt. Er zitten daar 2 nederlandse jongens, een duits meisje en nog een aantal maar daar weet ik de afkomst niet van. Het was wel erg gezellig om met een grotere groep te zijn. Vervolgens kregen we informatie over het lesgeven. De school is open van maandag tm donderdag. Ik ga samen met de andere in ieder geval 's ochtends lesgeven en in de namiddag. Nikki en haar collega zorgen dat er een les klaar ligt. De lessen duren 1,5uur. Dat betekent dat ik per week 12 uur les geef (poehpoeh!). Daarnaast zullen we zelf ook indonesische les krijgen om zo ook een woordje indo te kunnen spreken. Het is hier nu 21:15 en we zijn net terug. Iemand van daar kon ons met de auto terug brengen. We hebben ook nog een lesje cultuur gehad van een man die daar woonde.
Oke dit heb ik gisteravond(zondag) geschreven maar kon door geen internetbereik mijn verhaal alsnog niet plaatsen. Dus nu is het inmiddels maandagavond 18:30 en nu is het wel gelukt! Als ik op de trap bij de school ga zitten dan kan ik het internet van de school gebruiken dus dat is fijn. Vandaag was mijn eerste werkdag. Ik begon vanochtend met lesgeven om 9.45uur. De lessen duren drie kwarier. Ik geef samen les met Petra, een meisje uit slowakije of slovenie. Hahah sorry maar ik kan het nooit goed verstaan. We doen samen een klas omdat haar leraar er altijd van door is en officieel worden vrijwilligers altijd bij een leraar geplaatst. Na de les hadden we een pauze en daarna kregen we een nieuwe klas. Een klas waar het niveau wat lager lag. Ik wilde het anders doen dan de vorige les want die was toch wel erg 'droog'. Ik stelde mij voor, liet foto's zien van thuis. Wat erg grappig is, als ik een foto van mijn huis in NL laat zien dan vallen al die monden echt open alsof ik in een vila woon. Ook doet de foto van tarrie het erg goed. Vervolgens deed ik een balspel. Als ik een bal gooide moesten ze de eerste letter van het alfabet zeggen en zo gingen we verder. Dit vonden ze echt heel erg leuk, daarna heb ik galgje met ze gedaan. Wat ze natuurlijk niet kennen dus dat moest ik eerst uitleggen, we call it hangman ;-). Petra is erg enthousiast over mij dus dat is leuk om te horen. Tegen iedereen zegt ze yeah she's a teacher, she's so good! We hebben trouwens twee werkboeken om uit te werken, ik zie het echt als uitdaging om de lessen zo aantrekkelijk mogelijk te maken en dat ze er echt plezier in hebben. Ze worden toch niet getoetst dus woordjes er in rammen is kansloos. Toen was ik klaar met de morningclass en ik zou om 14u opgehaald worden door Theresa, een andere vrijwilliger(duitsland) met wie ik de afternoonclass doe. Dit is een half uur met de scooter. Deze school is moslims, dat betekent hallo 35 graden en hallo lange broek en lang shirt. Helaas dat is niet anders, ik zal de cultuur moeten respecteren. De eerste 5 minuten wist ik echt niet waar ik beland was. Waar er les wordt gegeven, daar wonen de mensen ook. Echt een doolhof, waar je alle meisjes met hoofddoek ziet en de jongens lekker in hun zwembroek. Maargoed Theresa gaf de les en ik heb gekeken. Maar oh wat zijn deze kinderen lief. Ze kwamen zich allemaal voorstellen, gaven mij dan een hand en legde die op hun hoofd. Wat een goed teken is aangezien het hoofd hier heilig is, ik zal hun dan ook nooit over hun hoofd mogen aaien. Toen ik weg ging leken we wel beste vrienden, sommige gaven een box bestaande uit 5 bewegingen en andere gaven een knuffel. Echt super lief. Dus zo geef ik ma tm do zowel sochtends als in de namiddag les. Na de afternoonclass vroeg een ander duits meisje of ik morgen wat te doen had. Zij is ook vrijwilliger maar verblijft in Ubud en gaat helaas donderdag terug naar huis. Ze pikt me morgen om 12uur op, dan gaan we ergens heen(ik hoop het strand) en daarna gaan we naar de afternoonclass, zij geeft daar ook les.
Inmidels is het hier zo goed als donker en gaan we zo naar de nightmarket hier in semarapura. Ik ben erg benieuwd, ik hoop datik wat ga eten. Gisteren kwam ik niet verder dan een paar happen nasi in de ochtend en een iets te warme snicker in de avond.
Nou dit is 'm, ik hoop dat het een beetje leuk is om te lezen!
Dikke kus xxxxxxxxxxxx
-
29 Oktober 2012 - 12:08
Lizanne:
AAAH LIES wat goed om dit te lezen. Jezus moet dat schrikken zijn geweest met je backpack. Maar wat goed geregeld dat je hem zo snel op kon halen! Ik moest gieren om de indo zwaai people, je kent me, ik zie het voor me. En wat chill, vlamingen, allez! Fijn dat er lieve mensen zijn die goed voor je zorgen. Nikki sounds like a topper. Heftig man, die hitte, maar daar raak je ook vanzelf aan gewend denk ik. Maar het lesgeven, daar gaat het natuurlijk om. Wat VET dat je het anders dan anderen aanpakt, en wat LIEF van die kinderen. Ik hoop dat je straks lekker kip kunt eten, maar gurl remember my kiptip. Ik vond het leuk om te lezen, om even te reageren op je hoop. Kan je nou op je nieuwe bali nummer wel whatsappen? I hope so, ik heb weer wat pareltjes van kiekjes voor je. In het volgende reisverslag hoop ik te lezen dat je een van mijn adviezen of tips hebt opgevolgd. Nu nog niet, maar maakt niet uit, jouw fout.
Sie joe lete alligete! LOBI! -
29 Oktober 2012 - 12:14
Muriël:
Wauw Lies wat een verhaal!
Super leuk om zo je eerste belevenissen & indrukken te kunnen lezen! Lekker dat t goed gekomen is met je backpack! En wat fijn dat iedereen daar zo lief voor je is! Inderdaad noet druk maken als je op de scooter zit maar gewoon genieten van al het moois om je heen! En top dat t lesgeven & de kindjes ook zo leuk zijn! Maarja wat wil je met zo'n heerlijke juf!
Ik mis je wel al hoor maar dat weet je! Gelukkig kunnen we appen <3.
Dikke kus uit t koude NL xxxx love you! -
29 Oktober 2012 - 12:16
Mamma:
Hé lieverd, super vet om te lezen hoe het je vergaat.wat één drama van je backpack maar gelukkig heb je hem weer.ik zal later meer reageren maar zit nu op mobiel op school en dat tikt niet lekker.dikke kus en geniet!!!!!! -
29 Oktober 2012 - 12:16
Mamma:
Hé lieverd, super vet om te lezen hoe het je vergaat.wat één drama van je backpack maar gelukkig heb je hem weer.ik zal later meer reageren maar zit nu op mobiel op school en dat tikt niet lekker.dikke kus en geniet!!!!!! -
29 Oktober 2012 - 12:16
Mamma:
Hé lieverd, super vet om te lezen hoe het je vergaat.wat één drama van je backpack maar gelukkig heb je hem weer.ik zal later meer reageren maar zit nu op mobiel op school en dat tikt niet lekker.dikke kus en geniet!!!!!! -
29 Oktober 2012 - 12:16
Mamma:
Hé lieverd, super vet om te lezen hoe het je vergaat.wat één drama van je backpack maar gelukkig heb je hem weer.ik zal later meer reageren maar zit nu op mobiel op school en dat tikt niet lekker.dikke kus en geniet!!!!!! -
29 Oktober 2012 - 12:21
Fleur Verhoef:
Hey Lisa!
Wat super leuk om je eerste Bali verhaal te lezen! Je hebt al veel mee gemaakt in zo korte tijd! En gelukkig heb je je eigen packback weer terug.
Ik kijk al uit naar je volgende verhaal :-)
Liefs Fleur -
29 Oktober 2012 - 12:22
Miriam:
Ha Lies,
Wat een leuk verhaal om te lezen. En wat zul je een stress gehad hebben om je backpack.
Heerlijk dat verhaal over de rit achter op de scooter naar Denpasar. Zo herkenbaar. Wij werden afgelopen vakantie een keer met z'n tweeën achterop de scooter gezet. Haha, alles kan daar op de scooter.
Fijn dat het les geven al zo goed gaat. Gave uitdaging hoor! Geniet er maar van.
Dikke kus, Miriam
-
29 Oktober 2012 - 12:29
Wout:
Hoi Lisa,
Wat een mooi en uitvoerig verslag van de eerste dagen. Gelukkig is het goed afgelopen met jouw backpack. Zo heb je wel al heel wat van de omgeving en de drukte op de weg kunnen meemaken. Fijn dat het lesgeven jou goed bevalt. Verder wel goed proberen te eten en regelmatig drinken. Geniet van alles daar. Veel plezier en ik kijk al uit naar het volgende verslag.
Groetjes Wout -
29 Oktober 2012 - 12:38
Mamma:
oeps sorry...iets te vaak op verzenden gedrukt. Dacht dat ie het niet deed. Nu achter de pc en dat typt een stuk makkelijker. Vanavond thuis zal ik wat uitgebreider reageren.
Miss you! -
29 Oktober 2012 - 12:45
Mauireen Duijn:
Hoi Lisa, in een adem je verhaal gelezen. Wilde net weg gaan, toen ik een mailjtje kreeg dag je je eerste reisverslag had geschreven. Meteen de computer aangezet. De rest kan wel even wachten. Ga het vanavond nog eens op mijn gemak lezen, maar ik zie alles voor me, zo duidelijk beschrijf je alles. En inderdaad wel goed blijven eten en drinken.
Liefs Maureen. -
29 Oktober 2012 - 13:17
Elvira:
Lies wat een goed verhaal! Heb er helemaal een beeld bij, die Indo's, scooterrit.... En toen je over je verwisselde backpack begon, dacht ik echt NEEEEEEE. Gelukkig dat het zo snel is opgelost en dat ze je goed helpen. Ben nu al benieuwd naar je volgende belevenissen;) heel veel plezier en GENIET! X lobi -
29 Oktober 2012 - 13:35
Opa En Oma Versteegh:
Lieve Lisa,
Bedankt voor je leuke mail. Je hebt al heel wat beleefd in die korte tijd. Dat die kindertjes zo reageren is heel leuk. Het wennen aan het eten daar zal even duren maar zal best goed komen. Wij zijn blij dat je je backpack weer terug hebt gekregen, maar wij kunnen ons voorstellen dat je in paniek was.
Wij wensen je nog een fijn verblijf en wachten in spanning op je volgende mail.
Dikke kus ,
liefs opa en oma -
29 Oktober 2012 - 13:51
Bart Weber:
Tjonge wat een verhaal en zo leuk om te lezen, zoals je vader zegt het lijkt wel alsof je zelf op die scooter zit, prachtig! Beetje jammer van je backpack maar gelukkig was dit snel opgelost. Wen maar alvast aan de nasi in de ochtend en als je mazzel hebt krijg je soms noodles ;) ik kijk uit naar je volgende verslag! X -
29 Oktober 2012 - 14:53
Saskia:
Lieve Lisa,
Wat een super uitgebreid verhaal ! Ik zie alles helemaal voor me. Mijn nichtje, net aangekomen, nog volledig in een cultuurshock, achterop een scooter met een veel te grote " verkeerde " backpack door dat drukke verkeer ! De vuurdoop heb je in ieder geval achter de rug :) Gaaf om te lezen dat ze zo blij met jou als juf zijn . Je zult vast een fantastische tijd tegemoet gaan en nog veel nieuwe lieve mensen en kinderen ontmoeten ! Ik kijk uit naar je nieuwe belevenissen!
Dikke XXX Saskia -
29 Oktober 2012 - 15:04
Eva:
Hi Lies,
Wat een heerlijk verhaal. Jemig een verkeerde backpack.. gelukkig heb je nu weer je eigen.
Echt fijn dat je al zoveel leuke mensen bent tegen gekomen. Dat komt dus helemaal goed daar.
Weinig eten en Lisa, die is nieuw voor me ;).
Ik kijk uit naar je volgende verslag.
x -
29 Oktober 2012 - 15:38
Jan En Hennie Kempes:
Hallo Lisa,
Nou spannend begin van een mooie tijd.
groet Hennie en Jan
-
29 Oktober 2012 - 16:25
Lins:
Heej lieve Lies,
Wat ontzettend fijn dat je zo goed wordt opgevangen door die lieve mensnen daar.
Super je t nu al zo naar je zin hebt in die totaal andere wereld. Ik moest wel ff slikken toen ik je verhaal las over je backpack dat kan ook alleen jou gebeuren.
Maar lieve lies respect hoor, zo in je eentje aan de andere kant van de wereld.
Lieverd geniet van je tijd en ik kijk uit naar het volgende verslag!
Dikke kus Meijer -
29 Oktober 2012 - 16:25
Lins:
Heej lieve Lies,
Wat ontzettend fijn dat je zo goed wordt opgevangen door die lieve mensnen daar.
Super je t nu al zo naar je zin hebt in die totaal andere wereld. Ik moest wel ff slikken toen ik je verhaal las over je backpack dat kan ook alleen jou gebeuren.
Maar lieve lies respect hoor, zo in je eentje aan de andere kant van de wereld.
Lieverd geniet van je tijd en ik kijk uit naar het volgende verslag!
Dikke kus Meijer -
29 Oktober 2012 - 17:13
Fien:
Ha die Lies! Damn girl, such an adventure! Zo, kan je meteen je engels ff oefenen:-)
Heb je het bonnetje van het weer nog? Dan kan je het ruilen voor het weer hier. Regen, wind, 7 graden, rgen, wind en o ja, ook nog regen....
Op nasi kan je niet leven, moeten we het tosti ijzer opsturen? En brood, en kaas? Of zal ik kippeling laten sealen. O nee, dan neem je misschien de verkeerde mee van het vliegveld:-)
Lieverd, je start is echt 'op z'n Lies', helemaal goed! Zo wordt 't nooit saai en hebben wij hier ook nog wat te lachen. Miss you,
xxxxxxxxxxxxxxxxxx
Fien -
29 Oktober 2012 - 18:10
Tante Tia:
Lieve Lisa
Fijn om te horen dat het goed is met je,je schrijft erg leuk het leest als een roman,
heel veel sucses en ik zei het al op de kleine steentjes lopen(Opa Kettmann) alhoewel ze daar waarschijnlik
geen geplaveide wegen hebben.
liefs groetjes Tante Tia -
29 Oktober 2012 - 18:54
Angela:
ha die lieve Lisa,
Super juf Lisa dus............kindertjes daar boffen met jou. Wat een stress met je backpack, gelukkig helemaal goed gekomen en er nog een coole scooterrit aan over gehouden, haha! Genietse en tot het volgende verslag. Dikke knuffel -
29 Oktober 2012 - 18:54
Angela:
ha die lieve Lisa,
Super juf Lisa dus............kindertjes daar boffen met jou. Wat een stress met je backpack, gelukkig helemaal goed gekomen en er nog een coole scooterrit aan over gehouden, haha! Genietse en tot het volgende verslag. Dikke knuffel -
29 Oktober 2012 - 19:01
Trudy Bussing :
Lieve Lies,
Ik ben direkt FAN ;))
Geweldig verslag!!!
XXX -
29 Oktober 2012 - 19:17
Hans:
Hoi Lieske,
Misschien ga je straks net als Mark en Stefan ook wel Belgisch praten...hahahaha
Wat een leuke mail....had hem net gelezen toen mam belde en vertelde over je contact met haar vandaag. Lies, het zal in korte tijd best een hele omslag voor je zijn...toch weet ik zeker dat jij hier een hele leuke en onvergetelijke tijd gaat beleven. Wat een lieve reacties van die kindjes daar op jouw eerste les! Geniet van de kleine dingen en neem lekker de tijd voor alles!
Liefs, Hans -
29 Oktober 2012 - 19:29
Mamma:
Daar ben ik weer. We hebben vanmiddag( voor jou avond) uitgebreid geappt en jij ligt nu heerlijk te pitten. Super dat we zo makkelijk kunnen appen al valt dat K internet vaak weg.
een super verslag Lies!
Al dacht ik bij het scooterverhaal ...wil ik dit lezen??? :)
Fijn dat je zulke lieve mensen om je heen hebt al snap ik er ff niets van.Op de app zei je dat je een eigen kamer hebt en dus alleen ligt maar als ik je blog lees maak ik eruit op dat je samen met een meisje ligt.Die snap ik dus ff niet maar dat hoor ik nog wel.
Heb helemaal in een deuk gelegen om de reactie van Fien !
Je kunt wel lezen van wie Lizanne het heeft !!!
Dat de kindertjes en juffen blij zijn met jou snap ik wel ...altijd al gezegd dat jij een natuurtalent bent!
Lies, laat het allemaal lekker over je heenkomen . Neem de tijd om te acclimatiseren en bedenk je dat als je thuis zou zijn het koud is , je ook moet werken ,Myrthe weer spullen van je pikt en ik weer loop te zeuren dat je je kamer op moet ruimen . En daar.....heb je nu helemaal geen last van !!!
Hoe heerlijk moet dat zijn!!!
dikke kus muttie -
29 Oktober 2012 - 19:39
Ineke En Rob:
Lieve Lisa
We zullen je even een indruk geven hoe wij je eerste verslag gelezen hebben.
Door een zware verkpoudheid van mij met veel hoesten is Ineke achter pc gaan zitten en is gaan voorlezen. Binnen de kortste keren kon ik en ook Ineke ons inleven hoe alles verlopen is.
Wat heb je in een korte tijd al veel meegemaakt. Ook die ritten achter op de scooter met hoge snelheid
waar daar ook volgens filmpjes die we wel eens op tv hebben gezien ierdereen kris kras door elkaar rijden zonder een hand uit te steken. Dus we kunnen ons indenken dat je daar even met samen geknepen billetjes achter op die scooter zit. Ook leuk hoe je snel vanaf de tweede les al je eigen invulling geeft om de les les zo aantrekkelijk mogelijk te maken. Maar bovenal wat waarderen we de manier waarop je je belevenissen aan ons door mailt. Wat dat betreft lijk je op je moeder die ook op zeer sprekende wijze hun vakantie verslagen aan ons doorstuurde.
Nog veel mooie momenten toegewenst en pas goed op jezelf denk aan de mensen in Nederland
Groet Ineke / Rob -
29 Oktober 2012 - 21:05
Ingrid Nieuwendijk Lamboo:
Hoi Hoi
Wat een verhaal zeg, heel spannend allemaal. Ik vind het erg leuk om te lezen, zeker dat scheuren op de scooter ik zie het al helemaal voor me. Wat een belevenissen allemaal. Je bent er nog maar net, dus dat zal nog wat worden met jou. hahaha. Ik kijk er al naar uit naar je nieuwe avonturen. Heel veel plezier, maar kijk wel goed uit. Groetjes Ingrid. c1000 -
29 Oktober 2012 - 21:30
Jet:
Lies wat een geweldig verhaal! Moest 'm ff in etappes lezen maar wat onwijs leuk geschreven. Wat kut van je backpack!(maar ook wel hilarisch) je kan in ieder geval niet zeggen dat je nog niet echt iets mee gemaakt hebt:p Ik voel je scooter verhaal helemaal. Als ik ook maar een beetje hard het hobbeltje neem knijpen de beentjes al samen. Wat goed dat je Vlaamse vrinden je accent goed vinden, dat kan ook niet anders aangezien wij dat met z'n allen zo goed oefenen. Allee ik ben benieuwd maar uwen volgende verhaal! Have fun. Sambal bai. in Japan eten ze sushi. Lobi, your dush -
30 Oktober 2012 - 00:24
Cindy Verheij:
Heey Lisa!
Wat een verhaal zeg! En die tas, ik zou ook keihard huilen... Ik wens je heel veel succes en plezier, geniet ervan!! Ik zit nu in Australie en op 14 december vlieg ik naar Bali. Wie weet zie ik je nog wel! :)
Enne: was het vliegveld eng? Ik ben een beetje angstig, want ik heb gelezen dat er doodstraf staat op drugs... Niet dat ik die van plan ben om mee te nemen, maar je weet nooit wat er met je tas gebeurt... En klopt het dat je Amerikaanse dollars bij je moet hebben om je visum te betalen? Misschien werkte dat voor jou anders omdat je er langer bent.
Goed, ik zal je niet meer bestoken met vragen.
Geniet ervan! X Cindy. -
30 Oktober 2012 - 01:16
Papa:
hoi meissie
je bent pas een paar dagen weg en je hebt al voor 5 maanden avonturen meegermaakt, dus je kunt wel weer naar huis (grapje)
inderdaad wat een toestanden met de verwisselde backpack, het zou zo een scene uit een film kunnen zijn, maar alles is weer op zijn pootjes terecht gekomen
als ik zo je verslag lees, dan heb je al aardig wat contacten opgedaan en heb je je eerste lessen al gegeven, heel anders dan je hier gewend bent natuurlijk of hebben ze daar ook al digiborden...........verkeersborden, daar hebben ze er genoeg van
wel je helm op op de scooter ( moest ik toch ff kwijt)
ik hoop dat je snel geacclimatiseerd bent en kunt genieten van al je ervaringen die je de komende tijd zult opdoen
kijk uit naar je volgende verslag
dikke kus papa
ps staat "onze foto" op je nachtkastje -
30 Oktober 2012 - 09:24
Stichting Muses:
Hoi Lisa,
Erg leuk om je ervaringen te lezen. Wel super vervelend dat je de verkeerde tas mee had van het vliegveld. Kan me voorstellen dat je het na zo een lange reis wel even hebt gehad...
Geniet van alles.
Gr Romy
www.hetvrijwilligersnetwerk.nl -
30 Oktober 2012 - 18:18
LIndsey:
Hi Pindaaaa! Sorry, ik kon je blog nu pas lezen, maar wat een avonturen al in zo'n korte tijd... Echt fijn dat je zo goed opgevangen bent ook met dat gedoe met je backpack, echt erg! Ik zie je ook echt al zitten met die tas uitpakken... Echt alles klinkt zo tof; de Belgen, het lesgeven en de kindjes. Jouw avontuur is begonnen daar :D geniet van alles en houd ons op de hoogte! Denk aan je! Lobi <3 xxxx
-
31 Oktober 2012 - 15:34
Marsie :
Liesy!
Genieten verhaal! Wat heb je al veel meegemaakt! Klinkt helemaal top! Jij redt jezelf al aardig goed zo te horen! Hoop dat je snel helemaal je draai daar hebt gevonden in de snikhitte en je lange kleren! Maar klinkt nu alsof je daar echt een top tijd gaat hebben! Nou lekker genieten en ik ben nu al benieuwd naar je volgende story!
Kusxx Marsie -
01 November 2012 - 10:53
Jan En Hennie Kempes:
Hallo Lisa, Gisteren bij de post nog een surprise van je ontvangen. Had niet gehoeven maar toch bedankt. We gaan er wat leuks voor halen. Verder erg leuk je verhalen te lezen. Blijf genieten en heel veel succes en plezier.
groet, hennie en jan -
01 November 2012 - 15:19
Natas:
Hi Lies,
Wat een leuk verhaal! Je maakt wel wat mee zo de eerste twee dagen..Je backpack, scooterrit, lesgeven, echt superleuk allemaal (behalve dat van je backpack dan;) Word echt wel een beetje jaloers als ik dit zo allemaal lees! Geniet ervan en ik kijk nu al uit naar je volgende avonturen:-)
Have fun!
Liefs Natas -
05 November 2012 - 11:23
Yvonne:
Hoi lisa,
Wat super om te lezen,blijf het knap vinden wat je doet!vond het erg leuk om te lezen,wens je heel veel succes en vooral ook veel plezier!!
Groetjes yvonne -
03 Januari 2013 - 11:44
Oma Lily:
Lieve Lies, wat hebben wij weer van jouw goede verslagen genoten en ik in het bijzonder en daarbij trots op jou Schatt.Je weet dat ik geen PC held ben en jou liever hoor via mijn mobieltje en nog liever jou via Skype zie.Ik heb begrip dat je de tijd via Skype met je ouders deelt.Ik hoop je voor dat o.John de 16 a.s.weer naar Spanje gaat nog even via Skype te zien & horen.Stuur dan even een smsje zoi dat ik rechtop kan zitten.Het Em adres van o.Maartien,zal oom John je nog per em toe sturen .
Lieve Schat, nog maals dank voor al jouw verslagen en geniet van je mooie leerzame periode.
Heel veel liefs en knufs ns. o.John en extra kus van je trotse Oma Lily.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
