You want massage?
Blijf op de hoogte en volg Lisa
18 November 2012 | Indonesië, Klungkung
Lieve allemaal,
Laat ik jullie eerst bedanken voor alle reacties, geloof me dat is voor mij het leukste van het plaatsen van een blog. Dus ik zou zeggen, blijf reageren :)!
Hier even een kortere samenvatting van afgelopen week, de dagen hier doordeweeks zijn inmiddels 'normaal' geworden dus niet iedere dag even spannend. Maandag was mijn kreupele dag, door twee verbrande benen en spierpijn van het surfen in de armen kon ik amper vooruit komen. Lesgeven in de ochtend ging nog wel maar het weeshuis heb ik 's middags overgeslagen. Ik kon alleen maar op bed liggen als een oud wijffie. 's Avonds ging het al iets beter en ben ik mee gegaan naar de nightmarket om wat te gaan eten (ze hebben daar kip met rijst dus ja). Dinsdag was het hier een feestdag, ik twijfel of het nou volle maan was of een nieuwe maan. In ieder geval alle leerlingen hadden hun traditionele kleding aan. Ms Kartini had nog gezegd dat wij ons hier niet aan hoeven te houden maar ik vond het wel leuk om les te geven in mijn sarong. Ik liep de klas in en alle leerlingen begonnen te joelen en te klappen en zeiden dat ik er bjoetiful uit zag. Nou beter kan de les toch niet beginnen! Na de les ben ik samen met Petra en Ms Kartini naar de markt gegaan. Omdat ze ons dankbaar is voor het lesgeven wilde ze een kabaya voor ons kopen. Dat is de bovenkleding wat hoort bij de traditionele outfit. Ik wilde graag iets wat bij mijn sarong zou passen en dat had ik vrij snel gevonden. Ik moet zeggen ik voelde me echt een local en ik vind het erg lief dat ze dit aan ons heeft gegeven. Dinsdagmiddag in de orphanage lesgegeven maar merk toch dat niet alle kinderen snappen waar ik het over heb. Het enige wat ze roepen is 'play game' 'play game'. Nou vooruit dan maar! Ik had mijn laptop mee waar ook muziek op staat dus ik kwam op het briljante idee om de stoelendans te gaan doen. Nou dit was één groot succes dus dit zal ik vast en zeker nog vaker met ze gaan doen. Dinsdagavond hadden we iedereen(vrijwilligers) uitgenodigd om bij ons te komen eten. Vicky en Jeroen hadden patat gemaakt, Petra een fruitsalade, Irene de groentes en ik zorgde voor de cocktails. Koken is en blijft nou eenmaal niet mijn ding. Denk dat we in totaal met 15 man waren dus erg gezellig. Volgende week is het de beurt aan Ubud. Op woensdag geven we les aan klas A3. Deze leerlingen zijn het minst goed in Engels en ook het minst gemotiveerd. Ik heb niet het idee dat ze de opdrachten begrijpen en ze kunnen het vaak ook niet opbrengen om naar elkaar te luisteren. Iets wat mij vaak toch wel irriteert. Ms Kartini was er niet dus hebben Petra en ik besloten het werkboek even te laten voor wat het is. In plaats daarvan hebben we ze een verhaal laten schrijven over zichzelf, hun hobby's, muziekkeuze, wat wij zouden moeten zien/eten op bali etc. Tijdens de les nog even snel naar huis gelopen om wat stiften en stickers te halen zodat ze hun papier konden versieren. Het was zo fijn om de leerlingen eindelijk gemotiveerd bezig te zien. Nadat ze klaar waren heb ik nog een spel met ze gedaan, namelijk het voorlezen van de verhalen zonder de naam te noemen. Aan de leerlingen de taak om te raden om wie het ging. Ook dit was erg leuk. Woensdagmiddag ben ik met Theresa naar de markt gegaan en hebben we wat zoetigheid gehaald voor de kinderen in de orphanage. Eenmaal aangekomen in het weeshuis zag ik dat er maar twee leerlingen waren. Any & Sophie, twee schatjes die iedere les komen opdagen. De reden dat ze andere er niet waren is dat ze waarschijnlijk of aan het slapen zijn, schoonmaken, de was aan het doen zijn of een andere activiteit hebben. Met Any en Sophie ben ik op de grond gaan zitten en hebben we wat standaart engelse zinnen geoefend, tellen tot 20 en een aantal lichaamsdelen benoemd. Daarna zijn we bij de andere gaan zitten en hebben we met zijn alle de zoetigheden gegeten. En ja toen was het alweer weekend, want donderdag was het moslims nieuw jaar dus dat betekende geen les.
Donderdagochtend ben ik alleen naar Ubud vertrokken, Vicki was daar al en ik zou samen met haar en Sophie naar Seminyak vertrekken om weer twee dagen te gaan surfen. Kamilla en Jeroen waren al eerder gegaan om zo de beste golven te kunnen pakken. In Seminyak zijn we weer naar het zelfde huis gereden als vorig weekend. Gelukkig was deze nog vrij en konden we hier prima met zijn vijven verblijven. Ook heb ik een warong ontdekt waar je voor weinig geld heerlijk kunt eten. Daarnaast huren we ons surfboard en de strandbedden bij steeds dezelfde locals. Het is zowel handig en gezellig om zo contacten op te bouwen. Vrijdag op de terugweg ben ik met Jeroen naar het vliegveld van Denpasar gegaan. Ik zal het proberen kort te houden maar het zit zo: Het plan was dat ik in december naar Singapore zou vliegen ivm mijn visum. Hier eenmaal aangekomen zag ik het toch niet zo zitten om in mijn eentje vier dagen in Singapore te verblijven. Al vrij snel hoorde ik dat Jeroen en Vicki eind november naar Singapore zouden gaan en ik wilde eigenlijk wel heel graag mee. Dus email naar world ticket center, datum aangepast en verstuurd. Nou toen begon het feest, ik kreeg maar geen reactie. Mijn moeder heeft wel 20 keer gebeld en kreeg telkens maar te horen dat de website van Air Asia eruit lag. Uiteindelijk heb ik zelf gebeld en kreeg ik ze wonder boven wonder direct aan de telefoon. Ik mijn ticket gewijzigd en zou deze via de e-mail binnen krijgen. Het ticket voor de heenvlucht had ik maar het ticket voor de terugvlucht niet. Ik heb wel zes keer gebeld maar kreeg telkens het zelfde antwoord: we'll send it to you soon. Nou ik weet niet wat zij onder soon verstaan maar inmiddels was mijn geduld echt op. Dus met de gedachte het personeel over de balie te trekken ben ik naar het vliegveld gegaan. Eenmaal aangekomen werd ik eigenlijk vrij vriendelijk geholpen en had ik binnen vijf minuten mijn ticket. Dus volgende week vrijdag t/m dinsdag verblijf ik met Jeroen en Vicki in Singapore! Mam, ik wil jou nog even speciaal bedanken voor alle moeite die je hebt gedaan.
Zaterdagochtend zijn we met een andere club(Klungkung + Stefan en Theresa) vertrokken naar het oosten van Bali. De rit hier naartoe was echt adembenemend mooi. De route was voornamelijk tussen de bergen en de rijstvelden. Na een rit van 2,5uur waren we aangekomen in Tulamben. Een plaats dat bekend staat om zijn goede snorkel en duik spots. Het programma van vandaag bestond dan ook uit: snorkelen! Laat ik het zo zeggen, ik heb er charmanter uit gezien. Maar met de flippers aan mijn voeten, de iets te grote bril en een buis om adem door te halen ging ik vol optimisme de zee in. Wat Tulamben zo populair maakt is dat er op de bodem van de zee een schip ligt. Namelijk de US Liberty, een schip dat in 1942 onderweg was naar Lombok maar is gezonken. De eerste minuten snorkelen waren al te gek, zoveel gekleurde visjes om te zien. Eenmaal verder in de zee ben ik met Petra en Stefan opzoek gegaan naar het schip. Het duurde even maar daarna hebben we hem gevonden. Dit was zo ongelooflijk, alsof je in een andere wereld bent. Terwijl ik naar beneden keek zag ik onder mij het mega grote schip, de duikers die naar je zwaaiden en zoveel mooie vissen. Het leek net alsof ik vloog boven deze 'zeewereld'. Sorry voor dit zweverige gedoe maar het was echt zo bijzonder. Helemaal vreemd als je dan weer boven water komt en het land weer ziet. Ik kan niet anders zeggen dan dat deze snorkelsessie meer dan geslaagd was. Vervolgens zijn we door gereden naar Amed. Hier zijn we naar het strand geweest en hebben daarna een homestay gezocht. Ik weet niet hoe we het voor elkaar krijgen maar deze keer hadden we een huis aan zee, met zwembad(niet prive) voor nog geen 5euro per persoon. s'Avonds hapje wezen eten en daarna bij een bar wat gedronken. Waar we inmiddels aan de praat raakte met een rijke duitser. En ja waar we allemaal stiekem op zaten te hopen gebeurde, aan het eind van een hele gezellig avond betaalde hij de drankjes.
Zondagochtend was ik opzoek naar mijn kleding, die had ik blijkbaar bij het zwembad laten liggen. Ik naar de receptie maar die hadden niks gevonden. Ik weet het, het is maar kleding maar het was echt mijn favoriete broekje + shirt. Dus hier had ik eigenlijk wel de P over in. Ik heb in ieder geval mijn nummer achter gelaten dat mochten ze wat vinden ze mij kunnen bellen. Na een goed ontbijt zijn we vertrokken naar huis en ben ik met Jeroen nog naar Padangbai geweest. Een strand waar we vrij dichtbij wonen en waar ik nog nooit was geweest. Na een pittige daling van 10 minuten waren we dan op het strand. Wauw wauw wauw, een wit strand, lichtblauw water, paar rotsen en weinig mensen. Dit strand is denk ik het mooiste strand wat ik tot nu toe gezien heb. Eenmaal op het strand liep er een meisje van mijn leeftijd vragend of iemand een massage wilde. Eerst dacht ik nee maar daarna dacht ik, waarom ook niet. In de schaduw lag een grote mat klaar met daarop een sarong. Eerst werd ik zand vrij gemaakt en daarna gemasseerd met kokos olie. Het ene meisje deed mijn bovenlichaam en het andere meisje mijn benen en voeten. Ik kan jullie niet vertellen hoe fijn dit was, ogen dicht en ik hoorde alleen de golven. Enige minpuntje was het moment dat ze aan mijn vingers en tenen trokken totdat je een knak hoorde, maargoed dat zal vast ergens goed voor zijn geweest. Als laatste moest ik gaan zitten en begon ze mijn haar te kammen. Ik dacht nog straks maakt ze wat in me haar en ja uiteindelijk was ze me haar aan het invlechten, hoe schattig! De massage heeft uiteindelijk 50 minuten geduurd en ik zou 30 000 roepia moeten betalen. Ik heb haar 50 000 geven, wat nog geen 5euro is. Ja dit was zeker niet de laatste keer dat ik hier een massage zou nemen. Omdat ik nog volledig onder de olie zat ben ik direct de zee in gegaan. Maar de golven zijn hier nogal sterk. Zo kwam er een golf, en ik hoop echt niet dat mensen me dan zien, die me echt een paar meter heeft meegenomen. Verschrikkelijk, want ik zie er echt uit als een verdwaalde zeehond, half stikkend in zeewater met me bikinitop op me knieen, om vervolgens nog een keer meegenomen te worden door een golf. Ja het strandleven gaat niet over rozen! Eenmaal rustig op mijn handdoek heb ik nog een henna tattoo genomen en ben daarna terug gereden naar Klungkung. De saron(mijn goedkope) is echt een uitvinding. Naast strandlaken is het een handdoek, rok en sjaal in een. Toch heb ik nog altijd dit ramp scenario in mijn hoofd dat mijn sarong weg waait op de snelweg en dat ik half naakt verder rijdt met de sarong in mijn gezicht. Laten we hopen dat dit niet gebeurt.
Terug naar Klungkung ben ik Jeroen onderweg kwijt geraakt dus heb ik de rest van Klungkung ook nog even gezien. Gelukkig weet ik hoe ik de weg moet vragen dus thuis komen doe ik toch wel. Dus ja wat zal ik zeggen, twee kledingstukken armer maar een mooi weekend rijker. En terwijl ik dit verhaal aan het typen ben zijn Vicki en Irene pannenkoeken aan het bakken. Vanavond vroeg mijn bed in want er staat weer een nieuwe week voor de boeg.
Ohja! Zoals de meeste van jullie wel weten heb ik in Nederland geld ingezameld voor de kinderen hier op Bali. Na de eerste week was het voor mij al duidelijk dat ik het geld wil uitgeven aan de kinderen in het weeshuis. Eerst dacht ik aan spullen maar er is vorige week een donateur geweest die voor veel nieuwe schoolspullen heeft gezorgd. Omdat de kinderen in het weeshuis eigenlijk nooit erop uit kunnen kwam Theresa met het idee om ze een middag mee te nemen naar het strand. Het schijnt dat heel veel kinderen graag zouden willen zwemmen in de zee. Dus vrijdag 30 november hebben we een uitstapje naar het strand! Ik heb het een aantal al verteld en ze waren door het dolle heen. Logisch, als je een heel jaar lang altijd maar op dezelfde plek bent. Wat ik nu moet regelen is iemand die wil rijden, zorgen dat ik contact kan opnemen met een warong die genoeg eten heeft en ter plekke zorgen voor ijsjes en drinken. Ik heb ook de andere vrijwilligers meegevraagd en iedereen is enthousiast. Ik kan niet wachten om al die blije koppies het water in te zien gaan.
Nou dit was hem weer, ik denk altijd dit wordt een kort verslag maar als ik het zo terug lees ben ik toch weer veelste uitgebreid :) Mijn volgende verslag zal zijn als ik terug kom uit Singapore.
Dikke kus! x
Ps. Even een 'shout-out' naar mijn lieve vrindin Lizanne, die mij iedere dag een filmpje stuurt waarin iemand mij slaap lekker wenst. Ik heb al heel wat vrienden voorbij zien komen, super leuk!
Laat ik jullie eerst bedanken voor alle reacties, geloof me dat is voor mij het leukste van het plaatsen van een blog. Dus ik zou zeggen, blijf reageren :)!
Hier even een kortere samenvatting van afgelopen week, de dagen hier doordeweeks zijn inmiddels 'normaal' geworden dus niet iedere dag even spannend. Maandag was mijn kreupele dag, door twee verbrande benen en spierpijn van het surfen in de armen kon ik amper vooruit komen. Lesgeven in de ochtend ging nog wel maar het weeshuis heb ik 's middags overgeslagen. Ik kon alleen maar op bed liggen als een oud wijffie. 's Avonds ging het al iets beter en ben ik mee gegaan naar de nightmarket om wat te gaan eten (ze hebben daar kip met rijst dus ja). Dinsdag was het hier een feestdag, ik twijfel of het nou volle maan was of een nieuwe maan. In ieder geval alle leerlingen hadden hun traditionele kleding aan. Ms Kartini had nog gezegd dat wij ons hier niet aan hoeven te houden maar ik vond het wel leuk om les te geven in mijn sarong. Ik liep de klas in en alle leerlingen begonnen te joelen en te klappen en zeiden dat ik er bjoetiful uit zag. Nou beter kan de les toch niet beginnen! Na de les ben ik samen met Petra en Ms Kartini naar de markt gegaan. Omdat ze ons dankbaar is voor het lesgeven wilde ze een kabaya voor ons kopen. Dat is de bovenkleding wat hoort bij de traditionele outfit. Ik wilde graag iets wat bij mijn sarong zou passen en dat had ik vrij snel gevonden. Ik moet zeggen ik voelde me echt een local en ik vind het erg lief dat ze dit aan ons heeft gegeven. Dinsdagmiddag in de orphanage lesgegeven maar merk toch dat niet alle kinderen snappen waar ik het over heb. Het enige wat ze roepen is 'play game' 'play game'. Nou vooruit dan maar! Ik had mijn laptop mee waar ook muziek op staat dus ik kwam op het briljante idee om de stoelendans te gaan doen. Nou dit was één groot succes dus dit zal ik vast en zeker nog vaker met ze gaan doen. Dinsdagavond hadden we iedereen(vrijwilligers) uitgenodigd om bij ons te komen eten. Vicky en Jeroen hadden patat gemaakt, Petra een fruitsalade, Irene de groentes en ik zorgde voor de cocktails. Koken is en blijft nou eenmaal niet mijn ding. Denk dat we in totaal met 15 man waren dus erg gezellig. Volgende week is het de beurt aan Ubud. Op woensdag geven we les aan klas A3. Deze leerlingen zijn het minst goed in Engels en ook het minst gemotiveerd. Ik heb niet het idee dat ze de opdrachten begrijpen en ze kunnen het vaak ook niet opbrengen om naar elkaar te luisteren. Iets wat mij vaak toch wel irriteert. Ms Kartini was er niet dus hebben Petra en ik besloten het werkboek even te laten voor wat het is. In plaats daarvan hebben we ze een verhaal laten schrijven over zichzelf, hun hobby's, muziekkeuze, wat wij zouden moeten zien/eten op bali etc. Tijdens de les nog even snel naar huis gelopen om wat stiften en stickers te halen zodat ze hun papier konden versieren. Het was zo fijn om de leerlingen eindelijk gemotiveerd bezig te zien. Nadat ze klaar waren heb ik nog een spel met ze gedaan, namelijk het voorlezen van de verhalen zonder de naam te noemen. Aan de leerlingen de taak om te raden om wie het ging. Ook dit was erg leuk. Woensdagmiddag ben ik met Theresa naar de markt gegaan en hebben we wat zoetigheid gehaald voor de kinderen in de orphanage. Eenmaal aangekomen in het weeshuis zag ik dat er maar twee leerlingen waren. Any & Sophie, twee schatjes die iedere les komen opdagen. De reden dat ze andere er niet waren is dat ze waarschijnlijk of aan het slapen zijn, schoonmaken, de was aan het doen zijn of een andere activiteit hebben. Met Any en Sophie ben ik op de grond gaan zitten en hebben we wat standaart engelse zinnen geoefend, tellen tot 20 en een aantal lichaamsdelen benoemd. Daarna zijn we bij de andere gaan zitten en hebben we met zijn alle de zoetigheden gegeten. En ja toen was het alweer weekend, want donderdag was het moslims nieuw jaar dus dat betekende geen les.
Donderdagochtend ben ik alleen naar Ubud vertrokken, Vicki was daar al en ik zou samen met haar en Sophie naar Seminyak vertrekken om weer twee dagen te gaan surfen. Kamilla en Jeroen waren al eerder gegaan om zo de beste golven te kunnen pakken. In Seminyak zijn we weer naar het zelfde huis gereden als vorig weekend. Gelukkig was deze nog vrij en konden we hier prima met zijn vijven verblijven. Ook heb ik een warong ontdekt waar je voor weinig geld heerlijk kunt eten. Daarnaast huren we ons surfboard en de strandbedden bij steeds dezelfde locals. Het is zowel handig en gezellig om zo contacten op te bouwen. Vrijdag op de terugweg ben ik met Jeroen naar het vliegveld van Denpasar gegaan. Ik zal het proberen kort te houden maar het zit zo: Het plan was dat ik in december naar Singapore zou vliegen ivm mijn visum. Hier eenmaal aangekomen zag ik het toch niet zo zitten om in mijn eentje vier dagen in Singapore te verblijven. Al vrij snel hoorde ik dat Jeroen en Vicki eind november naar Singapore zouden gaan en ik wilde eigenlijk wel heel graag mee. Dus email naar world ticket center, datum aangepast en verstuurd. Nou toen begon het feest, ik kreeg maar geen reactie. Mijn moeder heeft wel 20 keer gebeld en kreeg telkens maar te horen dat de website van Air Asia eruit lag. Uiteindelijk heb ik zelf gebeld en kreeg ik ze wonder boven wonder direct aan de telefoon. Ik mijn ticket gewijzigd en zou deze via de e-mail binnen krijgen. Het ticket voor de heenvlucht had ik maar het ticket voor de terugvlucht niet. Ik heb wel zes keer gebeld maar kreeg telkens het zelfde antwoord: we'll send it to you soon. Nou ik weet niet wat zij onder soon verstaan maar inmiddels was mijn geduld echt op. Dus met de gedachte het personeel over de balie te trekken ben ik naar het vliegveld gegaan. Eenmaal aangekomen werd ik eigenlijk vrij vriendelijk geholpen en had ik binnen vijf minuten mijn ticket. Dus volgende week vrijdag t/m dinsdag verblijf ik met Jeroen en Vicki in Singapore! Mam, ik wil jou nog even speciaal bedanken voor alle moeite die je hebt gedaan.
Zaterdagochtend zijn we met een andere club(Klungkung + Stefan en Theresa) vertrokken naar het oosten van Bali. De rit hier naartoe was echt adembenemend mooi. De route was voornamelijk tussen de bergen en de rijstvelden. Na een rit van 2,5uur waren we aangekomen in Tulamben. Een plaats dat bekend staat om zijn goede snorkel en duik spots. Het programma van vandaag bestond dan ook uit: snorkelen! Laat ik het zo zeggen, ik heb er charmanter uit gezien. Maar met de flippers aan mijn voeten, de iets te grote bril en een buis om adem door te halen ging ik vol optimisme de zee in. Wat Tulamben zo populair maakt is dat er op de bodem van de zee een schip ligt. Namelijk de US Liberty, een schip dat in 1942 onderweg was naar Lombok maar is gezonken. De eerste minuten snorkelen waren al te gek, zoveel gekleurde visjes om te zien. Eenmaal verder in de zee ben ik met Petra en Stefan opzoek gegaan naar het schip. Het duurde even maar daarna hebben we hem gevonden. Dit was zo ongelooflijk, alsof je in een andere wereld bent. Terwijl ik naar beneden keek zag ik onder mij het mega grote schip, de duikers die naar je zwaaiden en zoveel mooie vissen. Het leek net alsof ik vloog boven deze 'zeewereld'. Sorry voor dit zweverige gedoe maar het was echt zo bijzonder. Helemaal vreemd als je dan weer boven water komt en het land weer ziet. Ik kan niet anders zeggen dan dat deze snorkelsessie meer dan geslaagd was. Vervolgens zijn we door gereden naar Amed. Hier zijn we naar het strand geweest en hebben daarna een homestay gezocht. Ik weet niet hoe we het voor elkaar krijgen maar deze keer hadden we een huis aan zee, met zwembad(niet prive) voor nog geen 5euro per persoon. s'Avonds hapje wezen eten en daarna bij een bar wat gedronken. Waar we inmiddels aan de praat raakte met een rijke duitser. En ja waar we allemaal stiekem op zaten te hopen gebeurde, aan het eind van een hele gezellig avond betaalde hij de drankjes.
Zondagochtend was ik opzoek naar mijn kleding, die had ik blijkbaar bij het zwembad laten liggen. Ik naar de receptie maar die hadden niks gevonden. Ik weet het, het is maar kleding maar het was echt mijn favoriete broekje + shirt. Dus hier had ik eigenlijk wel de P over in. Ik heb in ieder geval mijn nummer achter gelaten dat mochten ze wat vinden ze mij kunnen bellen. Na een goed ontbijt zijn we vertrokken naar huis en ben ik met Jeroen nog naar Padangbai geweest. Een strand waar we vrij dichtbij wonen en waar ik nog nooit was geweest. Na een pittige daling van 10 minuten waren we dan op het strand. Wauw wauw wauw, een wit strand, lichtblauw water, paar rotsen en weinig mensen. Dit strand is denk ik het mooiste strand wat ik tot nu toe gezien heb. Eenmaal op het strand liep er een meisje van mijn leeftijd vragend of iemand een massage wilde. Eerst dacht ik nee maar daarna dacht ik, waarom ook niet. In de schaduw lag een grote mat klaar met daarop een sarong. Eerst werd ik zand vrij gemaakt en daarna gemasseerd met kokos olie. Het ene meisje deed mijn bovenlichaam en het andere meisje mijn benen en voeten. Ik kan jullie niet vertellen hoe fijn dit was, ogen dicht en ik hoorde alleen de golven. Enige minpuntje was het moment dat ze aan mijn vingers en tenen trokken totdat je een knak hoorde, maargoed dat zal vast ergens goed voor zijn geweest. Als laatste moest ik gaan zitten en begon ze mijn haar te kammen. Ik dacht nog straks maakt ze wat in me haar en ja uiteindelijk was ze me haar aan het invlechten, hoe schattig! De massage heeft uiteindelijk 50 minuten geduurd en ik zou 30 000 roepia moeten betalen. Ik heb haar 50 000 geven, wat nog geen 5euro is. Ja dit was zeker niet de laatste keer dat ik hier een massage zou nemen. Omdat ik nog volledig onder de olie zat ben ik direct de zee in gegaan. Maar de golven zijn hier nogal sterk. Zo kwam er een golf, en ik hoop echt niet dat mensen me dan zien, die me echt een paar meter heeft meegenomen. Verschrikkelijk, want ik zie er echt uit als een verdwaalde zeehond, half stikkend in zeewater met me bikinitop op me knieen, om vervolgens nog een keer meegenomen te worden door een golf. Ja het strandleven gaat niet over rozen! Eenmaal rustig op mijn handdoek heb ik nog een henna tattoo genomen en ben daarna terug gereden naar Klungkung. De saron(mijn goedkope) is echt een uitvinding. Naast strandlaken is het een handdoek, rok en sjaal in een. Toch heb ik nog altijd dit ramp scenario in mijn hoofd dat mijn sarong weg waait op de snelweg en dat ik half naakt verder rijdt met de sarong in mijn gezicht. Laten we hopen dat dit niet gebeurt.
Terug naar Klungkung ben ik Jeroen onderweg kwijt geraakt dus heb ik de rest van Klungkung ook nog even gezien. Gelukkig weet ik hoe ik de weg moet vragen dus thuis komen doe ik toch wel. Dus ja wat zal ik zeggen, twee kledingstukken armer maar een mooi weekend rijker. En terwijl ik dit verhaal aan het typen ben zijn Vicki en Irene pannenkoeken aan het bakken. Vanavond vroeg mijn bed in want er staat weer een nieuwe week voor de boeg.
Ohja! Zoals de meeste van jullie wel weten heb ik in Nederland geld ingezameld voor de kinderen hier op Bali. Na de eerste week was het voor mij al duidelijk dat ik het geld wil uitgeven aan de kinderen in het weeshuis. Eerst dacht ik aan spullen maar er is vorige week een donateur geweest die voor veel nieuwe schoolspullen heeft gezorgd. Omdat de kinderen in het weeshuis eigenlijk nooit erop uit kunnen kwam Theresa met het idee om ze een middag mee te nemen naar het strand. Het schijnt dat heel veel kinderen graag zouden willen zwemmen in de zee. Dus vrijdag 30 november hebben we een uitstapje naar het strand! Ik heb het een aantal al verteld en ze waren door het dolle heen. Logisch, als je een heel jaar lang altijd maar op dezelfde plek bent. Wat ik nu moet regelen is iemand die wil rijden, zorgen dat ik contact kan opnemen met een warong die genoeg eten heeft en ter plekke zorgen voor ijsjes en drinken. Ik heb ook de andere vrijwilligers meegevraagd en iedereen is enthousiast. Ik kan niet wachten om al die blije koppies het water in te zien gaan.
Nou dit was hem weer, ik denk altijd dit wordt een kort verslag maar als ik het zo terug lees ben ik toch weer veelste uitgebreid :) Mijn volgende verslag zal zijn als ik terug kom uit Singapore.
Dikke kus! x
Ps. Even een 'shout-out' naar mijn lieve vrindin Lizanne, die mij iedere dag een filmpje stuurt waarin iemand mij slaap lekker wenst. Ik heb al heel wat vrienden voorbij zien komen, super leuk!
-
18 November 2012 - 15:09
Muriël:
Waus man man wat lezen jouw verhaaltjes toch heerlijk weg! Je kan wel echt merken dat je t helemaal hebt gevonden daar! Jaloers begin ik alleen nog maar meer te worden, je hebt kinderen die je zo ongeveer aanbidden, je hebt fijne mensen om je heen, je hebt heeeeerlijke strandjes & je maakt geweldige tripjes! En dan ga je binnenkort ook nog soort van op vakantie (voor zover je dat nog niet bent natuurlijk haha) naar Singapore! Echt super leuk lieverd! Snel weer skypen! Dikke kusxxxxxxx MISSYOUUUUUUUUUU! -
18 November 2012 - 15:26
Jet:
Leuk weer Lies! Tof dat je naar Singapore gaat, super vet! En helemaal niet zweverig! Klinkt supervet kan me voorstellen dat dat je helemaal overdonderd. En die massage ben ik natuurlijk HARDSTIKKE jaloers op, en de drol die je er ook voor moet betalen! doet me meteen denken aan de: fanta cola sinas donuuuuuut;) Wat een super leuk idee met die Kids. Kan me niet voorstellen dat die kinderen nooit op een strand komen.. Onwijs gaaf, zullen ze je wel super dankbaar voor zijn! Nou ik kijk nu alweer uit naar je volgende verhaal! Kus -
18 November 2012 - 15:30
Liz:
bedankt voor de shoutout, leuk verslag, doei
Ha! Deed ik het bijna weer. Lies wat een heerlijk verslag weer. Je kan gewoon merken aan hoe je schrijft dat je steeds meer op je gemak bent, dat Bali jouw plekkie is. Verwarrend die warong en die sarong, maar ik wil sowieso een sarong, hoe handig! Kak van je kleren, cool van je henna, heerlijk van je massage, hilarisch van de golven. Super chill dat t uiteindelijk is gelukt met dat ticket en dat je met Jeroen en Vicki mee kan. Toch leuker dan seauleau. En wat superleuk dat je de kinderen een dagje mee uit neemt! Wat gek dat ze dat nooit doen, die kinderen hebben dus al super drukke schema's. En de ware juf komt weer in je naar boven he, zelfs een ongemotiveerde moeilijke kut(sorry)klas kan jij plezier laten hebben in het leren. Ben trots op je schat!
Dikke kus! -
18 November 2012 - 16:12
Ingrid Lamboo - Nieuwendijk:
hoi Hoi het is zeker erg leuk om jou verhalen te lezen, je kan het zo mooi vertellen. als je het leest zit je er zelf helemaal in. fijn dat je het naar je zin hebt. maak er nog wat moois van heel veel plezier nog. groetjes ingrid. xxx -
18 November 2012 - 16:37
Miriam:
Ha Lies,
Wat een gezellig verslag weer. Ik zie het helemaal voor me, al je belevenissen. dat die kindjes nog nooit in de zee hebben . Super goed idee om ze daar naar toe te nemen. Ik zou die koppies wel eens willen . Die gaan jou nooit meer vergeten!
Erg fijn dat je niet alleen naar naar Singapore hoeft. Zo'n drukke stad in je eentje zou mij ook niets lijken. Bovendien ook nog eens beter voor de rust van je moeder ;-) Haha.
Heerlijk hè die massages daar. Dat mis ik hier echt. Ze doen zo hun best en het kost idd geen drol.
Leuk ook om jeverhalen over de schooltjes te horen. Oh, was ik nog maar 20, dan wist ik het wel.Haha!
Ben benieuwd naar je verslag over Singapore. Blijven genieten!
Liefs, Miriam -
18 November 2012 - 16:56
Mamma:
Hé lieverd,
Wat heb ik genoten van je verhaal! Fantastisch om met snorkelen zo'n schip te zien liggen . Bij het stuk over je angst dat je sarong afwaait tijdens het scooteren heb ik geschaterd. Ik ben nogal visueel ingesteld dus zie het helemaal voor mij. Nu maar hopen dat dat jou niet overkomt.
Tja en dan word ik vanmorgen wakker met een foto van je tattoo....Ik dacht echt;dit is een grap...je weet , ik ben niet van de plakplaatjes. Maar goed , je bent 22 dus ik kan alleen maar zeggen dat ik er niet van hou...verder houdt het op. Maar ....gelukkig , hij is maar voor 2 weken al hoorde ik van Myrthe dat je er aan denkt een vaste te nemen in kleiner formaat. We zien het wel . Het is jouw keus.
Je verhalen over de kindjes van het weeshuis vind ik fantastisch. Heerlijk dat je ze een dagje uit gaat geven. Top!
Zo'n massage lijkt mij helemaal geweldig! Dat knakken van de vingers ken ik van opa Dutrieux , die deed dat ook altijd. Het zal vast ergens goed voor zijn.
Ik kijk weer uit naar de foto's van deze week. De kindjes uit mijn klas vragen er ook al om . Heb ik ze één keer wat foto's laten zien van week 1, nu willen ze iedere week. Ik start dus iedere donderdag groep 6 met jouw foto's op het digibord en vertel er dan de meest opvalende verhalen bij. Deze week het verhaal van de apen ....ze vonden het fantastisch. Maar de grap is dus dat ze nu bij binnenkomst al vragen hoe het bij je is en of ze de foto's mogen zien . Ach...zo leren ze wat over Bali en zien ze dat het niet voor alle kinders op de wereld zo rijk is .
Nou ...dit wordt zo ook bijna een verslag dus ik stop er maar mee. Geniet van alle leuke dingen .
Dikke kus van hier !! xxxx
Ps thanks voor je bedankje voor het bellen . Ik heb het met liefde gedaan , al had ik ze ook met liefde door de telefoon getrokken :( -
18 November 2012 - 17:36
Eva Van Putten:
Hi Lies,
Wat een super leuk verhaal weer! Ik zit gewoon hard op te lachten achter mijn laptop: jij in die golven..
Wat een ontzettend fijn dat jullie met z'n drieen naar Singapore gaan! Toch gezelliger en fijner dat alleen. Ik ben erg benieuwd hoe het daar is.
x -
18 November 2012 - 18:43
Rob En Ineke:
de verhalen worden steeds mooier en spannender.
We beleven in Lisse het plezier wat jij/jullie beleven elke dag weer en volgens ons gaan de dagen heel snel , zoveel dingen beleven jullie.
Nu was je bang dat je , je sarong onderweg verliest maar wij dachten misschien komt er nog eens de dag dat een of andere aap niet je slippers maar je sarong pikt.
Leuk dat je met de kindjes naar het strand gaat maar wel goed in de gaten houden dat die kleintjes niet door de sterke golven meegesleurd worden.
Wij wensen je veel plezier in Singapore en fijn dat je met elkaar gaat.
Groet uit een vandaag zonnig Lisse temp. 5 gr.
Tot horens Liefs Ineke en Rob -
18 November 2012 - 20:19
Danielle:
Lieverd!! Wat een super verhaal! Echt zo fijn om zo een beetje op de hoogte te blijven! Wauw singapore.. hor vet!!!!! En wat gaaf dat je hebt gesnorkeld! Super mooi he zo'n onderwater wereld! Nou lief geniet lekker van de lieve kindjes en alles om je heen! mis jeeeee! Dikke kus xxxx -
18 November 2012 - 20:20
Maureen Duijn:
Hoi Lisa,
Zitten momenteel bij Nicole en Robin. Erg gezellig. Hebben erg genoten van je verslag. Feijenoord heeft weer gewonnen, GTST schijnt erg spannend te zijn, Pien is bij de intocht van Sinterklaas geweest. Nicole vindt het erg koud geworden, dus geniet daar maar van de zon. Wout en ik hebben Bianca bij de hockey opgehaald zodat ze ook hier kon zijn. Voor bij de koffie heb ik een candy cake gebakken. Heerlijk met minicandy bars. Erg lekker maar behoorlijk machtig.
Liefs en dikke kus van hier. -
18 November 2012 - 20:20
Maureen Duijn:
Hoi Lisa,
Zitten momenteel bij Nicole en Robin. Erg gezellig. Hebben erg genoten van je verslag. Feijenoord heeft weer gewonnen, GTST schijnt erg spannend te zijn, Pien is bij de intocht van Sinterklaas geweest. Nicole vindt het erg koud geworden, dus geniet daar maar van de zon. Wout en ik hebben Bianca bij de hockey opgehaald zodat ze ook hier kon zijn. Voor bij de koffie heb ik een candy cake gebakken. Heerlijk met minicandy bars. Erg lekker maar behoorlijk machtig.
Liefs en dikke kus van hier. -
18 November 2012 - 23:17
Fleur Van Nieuwmegen :
He lieverd!
Echt heerlijk om je verslagen te lezen! Ik kijk weer uit naar je nieuwe verhalen.
Ontvang jij trouwens mijn mails??
Geniet! Kus -
18 November 2012 - 23:20
Angela:
Ha die lieve Lisa,
Zoals je al hebt gelezen zijn wij inmiddels voor de 2e keer opa en oma geworden, ditmaal van Ninja, super schattig meisje en wij zijn helemaal in de wolken. Ami vindt haar ook errug liefff. Ook Sinterklaas met zijn Pieten zijn weer gearriveerd, dus alles gaat zijn normale weg. Ondertussen gaat bij jou in Bali ook alles door en zo te lezen vermaak je je prima. Ik heb nog geen 3e sessie foto's gezien maar kan mij voorstellen dat je moeder izegrimt (wat een woord) van (hennep) tattoos, maar die gaan idd weer foetsie, dus vooralsnog hoeft zij zich geen zorgen te maken, haha! Wij vinden het super dat je het zo naar je zin hebt en wensen je nog heel veel plezier, ook volgende week (of deze week?) in Singapore. Fijn dat het je uiteindelijk toch nog gelukt is het ticket te wijzigen. Ben benieuwd hoe je het daar vindt, Singapore is misschien ook onze eerstkomende reisbestemming in combinatie met Langkawi. KIijken ut naar je ervaringen. Dikke kunuffels uit Reeuwijk
-
19 November 2012 - 14:12
Fleur:
Hoi Lisa!
Zo leuk om je verhalen te lezen! Zo krijgen wij een goed beeld, van alles wat je daar doet en mee maakt! Ik heb ook zo'n zin in mijn eigen reis! Tijd vliegt echt voorbij! Nog maar 7 weken en dan ga ik! Yeah!
Lieve Lisa, geniet van je mooie avontuur!
Xxx -
19 November 2012 - 20:03
Lins:
Heej lieverd!!!
Wat ben ik toch jaloers op je maar tegelijker tijd ook zooooo trots! Want wat heerlijk dat je al helemaal je draai hebt gevonden.
Heerlijk dat je met Vicki, jeroen en nikki zo' n goeie klik heb athans dat maak ik op uit je verslagen. ;)
Maar wat hilarisch dat je zo verwend wordt. Dit voelt toch niet als werk. En heerlijk dat lekkere zzonnetje.
Does it can get any better? No it can.
Nou ga jij maar weer lekker genieten van je paradijsje. Dan bouw ik mijn iglo even om de nederlandse winter te overleven...
Lieve lies ik hoop je snel te meeten op skype maar voor nu keep up the good work
En geniet volop want voor je het weet moet je weer vechten voor elke stukje zonlicht.
Dikke brassa Lins -
20 November 2012 - 00:26
Pappa:
hoi meissie
nog maar 3 weken weg en zo'n schat aan ervaringen al opgedaan, dat belooft nog wat voor de komende tijd.zoals je dat allemaal beschrijft en ervaart........heel idyllisch, maar daarnaast moet er ook nog gewerkt worden. top van je om dat geld op zo'n manier ten goede te laten komen aan die kindjes, zij zullen de dag van hun leven beleven.
vind het inderdaad niet erg dat je met je belgische vrienden naar singapore gaat het komend weekend.
heb je laatste foto's bekeken en dar zie ik een lisa die al aardig "senang" is.
ga komende woensdag met myrth naar oma, om haar al jouw foto's te laten zien.
werkse deze week en een fijn weekend in singapore.
liefs pappa -
20 November 2012 - 16:53
Opa En Oma Versteegh:
Lieve Lisa,
Wat jij al niet hebt beleefd in die korte tijd dat je daarbent en ook hoe jij al gewend bent is knap. Wij lezen jouw verhalen met plezier. Ook de foto's die je moeder doorstuurt vinden wij heel mooi. Wat je met de weeskindertjes ga doen is heel leuk voor ze. Ze zullen je missen als je weer weg bent.
Opa is afgelopen week grieperig geweest. Van de dokter heeft hij medicijnen gekregen en vanmiddag zijn wij voor het eerst weer naar de stad geweest.
Wij wensen je nog fijne dagen in Singapure en fijne weken in het weeshuis.
Dikke kus en tot de volgende keer,
opa en oma versteegh
-
21 November 2012 - 14:46
Marsie :
Liesy!
Dit klinkt gewoon allemaal TE leuk!
Super vet dat je dit weekend naar Singapore gaat! Lekker genieten en ben alweer benieuwd naar je volgende verslag!
KUS xx -
22 November 2012 - 22:30
Fien:
Yoo! Wat een avonturen Lies! Zo te lezen heb je de kippeling niet nodig, goedkope goede kip te over! En dan ook nog surf- snorkel- superjuf- megapopi- wereldreiziger babe! En dan óók nog de massages, waarom zou je in God naam in Nederland willen wonen. Weet je wat, wij komen gewoon met z'n allen bij jou wonen. Zon sari, sarong, warong of whathever kan ik prima hebben volgens mij.
Kusssssssssss!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
